Kendini Aldatan İnsan
Kendini Aldatan İnsan Toplumsal gerçekliğin temel kurucu unsurlarından biri de güvendir. Yolda yürürken birinin bizi öldürmeyeceğine, gasp etmeyeceğine dair bir güvene sahibizdir. Güvenin yok olduğu bir gerçeklik, Hobbes’un doğa durumu anlayışına benzer. Böyle bir dünyada herkes, öncelikle bir tehlike olarak görülür. Tehlikenin olmaması ise arızi, istisnai bir durumdur. Sinemada buna dair en güzel örneklerden birisi Mad Max serisidir. Bu evrende hayatta kalmanın birinci kuralı güven değil, şüphedir. Çocuklukta bu güven duygusu nispeten çok daha yüksektir. Fakat basit tecrübelerle dahi sarsılmaya başlayabilir. Örneğin temel bakım konularındaki eksiklikler ve sevgi konusundaki yetersizlikler çocuğu daha güvensiz hale getirebilir. Ancak başta eğitim süreçleriyle, toplumsal alana dair güven, çocuğun disipline edilmesiyle kazandırılır. Normalde dünyaya dair genel güven duygusu oldukça kırılgandır. Örneğin trafikte ölen ve yaralanan insanların çokluğu ile trafikte bir şey o...